04 Ocak 2009







HESAP LÜTFEN

(Hayatımın Üçlemesidir)


Hayatımı hallaç pamuğu haline getirip önüme koyan, "çöz çözebilirsen" şeklinde küçümseme çabası içine giren insanlara, tahammül sınırımı aşağıya çekiyorum...

I. - Di'li Geçmiş Zaman

Dedem yaşadığı yerin en zenginlerindendi, şu an para etmese de ot bitmeyen köyümüzün yarısı rahmetlinindi... Babam haytalıkla para eden kısmını har vurup harman savurmuş, kaçınılmaz bir şekilde ailesini müşküliyete kadar götürmüştü... Daha sonra, arkasında ona maddi anlamda destek çıkacak birileri olmadığına kanaat getirdiğinde, çalışmaya başlamış ve dedem kadar olmasa da yaşadığı şehrin 100 zengini arasına girebilmişti...







Bir elin beş parmağı farklı farklı olduğundan 6 çocuğun da karakterleri farklıydı... Bu kez kazanılmış servet, tarihin tekerrür etmesiyle kendi oğulları tarafından çarçur edildi... Ben ise bu servetin çarçur edilmesi sırasında hayatın nasıl birşey olduğunu yeni yeni anlamaya çalışıyordum... 17 yaşına kadar pamuklara sarılı korunan hayatım, yavaş yavaş korunmasız bir hal aldı... 21  yaşıma geldiğimde düştüğüm zaman yaralandım, etrafımda beni koruyan pamuktan kundak artık yoktu...

Okudum, tartıştım, yazdım, çizdim, içimde isyan biriktirmedim, susmadım, tek bir doğru vardı canının sıkıldığını anladığın anda kusmak... Yani kişileri kırmak, ezip geçmek ve hayatımdan söküp atmaktı tek yolu... Ve böyle mutluydum...

Kişiler tanıdım, nüfuzlu kişiler, işime yarayacak olsalar dahi sahte tebessüm göstermedim, boyun eğmedim, onur ve gurur elden bırakılacak en son şeydi benim için, onlardan vazgeçtim... Yine mutluydum... Çünkü fikrime ters düşen birşey yapmamış olmanın verdiği güven vardı etrafımda...

Doğru yapmış olmalıyım ki, nüfuzlu ya da değil o kişilerle karşılaştığımda başım onlarınkinden dik durabiliyordu... NaKHaR






_________________ Devam Edecek__________________

Sonra biriyle tanıştım, insanları kırmadan, kaybetmeden yanlışlarını dile getirmenin, hataları biriktirmenin, tölerans tanımanın mümkün olabildiğini söylüyordu... 

Şimdiki Zaman'da görüşmek üzere...


6 yorum:

sufi dedi ki...

Sevgili Nakhar;
Tolerans ve hoşgörü hataları biriktirme; riya ve yalan gibi görünse de olgunlaşmanın elifbe sidir.Sevgiler dilek.

Nakhar dedi ki...

@sufi-dilek;

yeterince olgunlaşmışımdır belki ve düşmek üzereyimdir dalımdan :)

Noni dedi ki...

Sonra biriyle tanıştım...
Hmmm kim bu kişi acaba tatlı bir kedi olabilir mi :)

Nakhar dedi ki...

@noni;

ayağını kaldır tatlım... tam üstüne bastın :)

Zamandan Sızan dedi ki...

çok sarsıcı.. senin bu hayat tınılarını okumak, yaşamına gösterdiğin özeni ve değişimini okumayı seviyorum..çok direkt çok samimi..yaşamlarda bir sevgili ya da ona yakın birinin olmasının kıymeti ne huzur verici..

Nakhar dedi ki...

@kıymet;

Cok tesekkur ederim canim, beni cok simarttin simdi bu guzel cumlelerle...

Bahsettigin o huzuru kelimelerle ifade edemiyorum acikcasi :)